ADHD u dorosłych bez tabu. W Pałacu Dietrichsteinów odbyło się wyjątkowe spotkanie [ZDJĘCIA]
ADHD u dorosłych - mit czy rzeczywistość? Na "Spotkaniu pełnym MOCy" w Pałacu Dietrichsteinów wspólnie z psycholog Katarzyną Tesluk rozwiano wątpliwości na temat ADHD u osób dorosłych.
![ADHD u dorosłych bez tabu. W Pałacu Dietrichsteinów odbyło się wyjątkowe spotkanie [ZDJĘCIA]](https://cdn2.dev2.nowiny.pl/im/v1/news-900-widen-wm/2025/04/23/239687_1745433887_39587600.webp)
23 kwietnia w Pałacu Dietrichsteinów odbyło się kolejne wydarzenie z cyklu "Spotkanie pełne MOCy". Tym razem tematem było ADHD u osób dorosłych - jak wygląda diagnoza, jakie są formy pomocy, jak wygląda życie osób z ADHD. W temacie obszernie wypowiedziała się psycholog Katarzyna Tesluk, która zajmuje się diagnozą ADHD u osób dorosłych w wodzisławskiej placówce AlMed.

Wciąż wiele osób dorosłych pozostaje niezdiagnozowanych pod kątem ADHD. Przyczyn jest wiele – niektórzy nie dostrzegają u siebie problemu i nie decydują się na diagnozę, inni obawiają się wizyty u psychiatry czy psychoterapeuty z powodu obawy przed społeczną stygmatyzacją. Są też tacy, którzy nie wierzą w diagnozę ADHD. Osoby, które trafiają do gabinetów specjalistów, często nie zmagają się już wyłącznie z samym ADHD, ale także z towarzyszącymi mu zaburzeniami, takimi jak np. depresja czy zaburzenia osobowości. - Wówczas mówimy o powikłaniach ADHD - mówiła podczas spotkania psycholog Katarzyna Tesluk.
ADHD nie pojawia się nagle w dorosłości, jak przeziębienie. To forma neuroróżnorodności, która towarzyszy danej osobie od dzieciństwa – jednak często przez lata pozostaje nierozpoznana.
- ADHD jest zaburzeniem dziedzicznym, mającym wyraźne podłoże genetyczne. Nie można się go „nabyć” w dorosłości – wyjaśnia psycholog. – Aby postawić diagnozę, objawy muszą być obecne już w dzieciństwie, najczęściej między 7. a 12. rokiem życia. Zdarza się jednak, że symptomy ADHD bywają częściowo zamaskowane, na przykład przez współwystępującą depresję, wysoką inteligencję lub fakt, że dana osoba dobrze funkcjonowała w środowisku szkolnym – dodaje.

Jak wygląda taka diagnoza?
Proces rozpoczyna się od szczegółowego wywiadu z pacjentem. – Na początek warto zaznaczyć, że ADHD składa się z trzech głównych komponentów: impulsywności, nadruchliwości oraz nieuwagi – wyjaśnia psycholog Tesluk. – Każdy z tych obszarów w pewnym stopniu dotyczy nas wszystkich, jednak w przypadku osób z ADHD trudności te pojawiają się znacznie częściej i w większym nasileniu niż u osób neurotypowych. Mówi się, że są to wzorce zachowań obecne przez całe życie, a nie jedynie epizodyczne – dodaje.
Podczas konsultacji specjalista ocenia właśnie te trzy sfery funkcjonowania. Pacjent proszony jest także o odpowiedzi na pytania dotyczące dzieciństwa, relacji z innymi ludźmi czy tego, jak radził sobie w szkole. - Wywiad z pacjentem to podstawa. Dodatkowo posiłkujemy się testem o nazwie Moxo i badamy funkcje wykonawcze. Zwykle są to 2 spotkania, które trwają około godziny - mówiła psycholog. Mając już diagnozę mamy kilka opcji: edukacja w temacie, wsparcie psychologa i nauka radzenia sobie z objawami ADHD oraz wsparcie farmakologiczne.
Jeśli podejrzewasz u siebie ADHD i zauważasz, że objawy wpływają negatywnie na twoje codzienne funkcjonowanie – nie zwlekaj z sięgnięciem po profesjonalną pomoc. Diagnoza może przynieść ulgę i otworzyć drogę do skutecznego wsparcia. Skierowanie na diagnozę ADHD może wystawić lekarz psychiatra lub lekarz podstawowej opieki zdrowotnej.